نمایشگاه «دنیای نوکیا» در لندن شاهد رونمایی از نوکیا ئی۷ است، تلفن همراهی برای تجار و بازرگانان که در زمینهٔ اصالت و ابتکار هیچ جایزه‌ای به آن تعلق نمی‌گیرد، و تنها نکتهٔ جدید آن اجرای سیمبین^۳ است.

صفحه‌نمایش لمسی خازنی ۴ اینچ ماتریس پویای ارگانیک ال‌ئی‌دی پُلاریزه آن تنها دارای ۳۶۰ در ۶۴۰ پیکسل است که برای صفحه‌ای به این بزرگی به طرز مسخره‌ای کم است.

سپس با نگاه به دوربین ۸ مگاپیکسل سرهم‌بندی‌شدهٔ آن می‌فهمیم که از قرار، بازرگانان می‌توانند با عدسی با فوکوس ثابت کنار آیند؛ بر خلاف آنها، برای من، داشتن عدسی کارل زایس تسار هم از ضروریات است.

باتری غیرقابل‌درآوردن آن، که توان شارژ اسمی ۱۲۰۰ میلی‌آمپرساعت دارد، روی یک نوکیا ئی۷ که بصورت ۳جی متصل است می‌تواند برای ۵ ساعت حرف زدن دوام بیاورد (۹ ساعت زمان صحبت با کانکشن ۲جی). برخلاف بقیهٔ برندها و به‌دلیل علاقه به عدم وجود پیچ روی بدنهٔ محصولات، باتری اکثر محصولات اپل غیر قابل درآوردن است. حالا نوکیا دارد راه مشکل‌آفرین اپل را می‌رود. حدس بزنید اگر باتری‌تان به‌هر دلیلی خراب شد، چه باید کنید؟ احتمالاً باید بروید تعمیرگاه! خیلی از بازرگانان پُر حرف و پُر استفاده از موبایل هم که برای رفع مشکل تمام شدن باتری تلفن همراه در میان روز، با خود باتری شارژ شدهٔ اضافی (یدکی) حمل می‌کردند، حالا ئی‌۷ نخواهند خرید، چون نوکیا این راه‌حل ساده و کارآمد را کلاً از معادله خط زده است؛ انگار که در صنعت تولید باتری معجزه شده و ۱۰ آمپرساعت باتری دارد که عمراً تا شب تمام نمی‌شود!

حالا، نوکیا ئی۷ شکاف کارت حافظهٔ مایکرواس‌دی هم ندارد. بسیار خوب، این دیگر محشر است؛ متحیر مانده‌ام چه چیزی را می‌خواهند ثابت کنند.

می‌دانم جی‌پی‌یو‌ی اختصاصی با قابلیت شتاب‌دهی سخت‌افزاری گرافیک ۳بُعدی دارد، اما اگر می‌خواهید با هماوران و رقیبان سرسخت امروزی مقابله کنید، پردازندهٔ موبایل باید دور و بر ۱ گیگاهرتز سرعت داشته باشد.

نوکیا ان۹۷ یک سازوارهٔ لولایی با قابلیت حرکت به عقب داشت که چندان هم عالی مهندسی نشده بود. خیلی محکم بود، اما یک مشکل داشت. چون حدود ۴۰% سطح قسمت زیرین—که شامل صفحه‌کلید کوئرتی می‌شد—زیر باقیماندهٔ صفحهٔ رویی کنار رفته مخفی می‌ماند، صفحه کلید ان۹۷ تنها دارای ۳ سطر بود. صفحه‌کلید کوئرتی ۴ سطری ئی۷ هم فاقد سطر پنجم مخصوص اعداد است و به‌گونه‌ای از این مشکل رنج می‌برد. تصاویر لو رفته از ان۹، ابر گوشی آیندهٔ نوکیای قدرت‌گرفته از می‌گو هم تأیید می‌کند گویا سطر پنجم برای نوکیا اصلاً اهمیت ندارد. پیش‌بینی می‌شود این ابر گوشی در اوایل سال ۲۰۱۱ به بازار عرضه گردد و ساختمان فلزی و سطح آلومینیوم برس‌خوردهٔ آن نوید جانشینی شایسته برای ان۹۵ می‌دهد.

نوکیا چه غلطی می‌کند؟ شرکتی که یک روز پیشتاز بازار بود، تحت فشار اپل و دیگر سازندگان گوشی‌های هوشمند، حالا گزارش سود دارای کاهش با شیب بیش از انتظار ۴۰ درصدی در درآمد خالص ۳ ماههٔ دوم سال بیرون می‌دهد.

نوکیا فی نفسه در حال ورشکستگی نیست و برعکس، به مقدار قابل ملاحظه‌ای هم سود آور است و در حال حاضر با فروش گوشی‌های ارزان و پست در کشورهای فقیر جهان، کسب و کارش را پشتیبانی می‌کند. اما تغییرات وحشتناکی در اقبال این شرکت می‌تواند در راه باشد و مراقبین بازار موشکافانه منتظرند ببینند که تلاش‌هایی مانند عرضهٔ گوشی‌های هوشمند مبتنی بر سیمبین^۳ یعنی ان۸، ئی۷، سی۷، و سی۶-۰۱ آیا می‌تواند روند نزولی سود آنان را در سه‌ماههٔ سوم سال کاهش دهد؟

مشکل نوکیا در راهبرد و استراتژی است. مانند گوزنی که در نور بالا قفل شده، خیلی کند واکنش نشان می‌دهد و هیچ بهبودی به فلان مشکل امسال و بهمان مورد در سال دیگر نمی‌بخشد.

درحالی‌که آی‌فون تازه‌عرضه‌شدهٔ اپل را با ۶۰۰٬۰۰۰ پیش‌سفارش از روی قفسه‌های مجازی حریصانه می‌خریدند و دیگر سازندگان مدل‌هایی برپایهٔ گوگل اندروید بیرون می‌دادند، نوکیا ول معطل بود.

اگر از نگاه راهبردی و استراتژیک به موضوع نگاه کنیم، نوکیا زنده نخواهد ماند، مگر آنکه جای خودش را در بازار صنعت تلفن همراه پیدا کند. اپل که گوشهٔ کاربرپسندی و یکپارچه‌سازی سبک زندگی با آی‌تونز و گستردگی دسترسایی نرم‌افزارهای کاربردی را چسبیده است، ریم (ریسرچ این موشن، تولید کنندهٔ بلک‌بری) هم که به بازار انترپرایز به‌گونه‌ای چنگ زده که جدا شدنی نیست؛ پس تا وقتی نوکیا برای خودش گوشه‌ای در این بازار نیابد، به دست و پا زدن ادامه خواهد داد و در این راه فعلی به ناکجا آباد به هیچ مقصدی نخواهد رسید.